|
| 16 Aug 2009 07:01:20 pm |
 Doel! (Raar,maar waar!)15 augustus 2009! |
|
|
Huiveringwekkend,beangstigend,droevig!
Alleen de prachtige kerk,het kerkhof rond de kerk,en,
de molen op de Dijk hebben niets van hun pracht verloren!
Voor de rest van het dorp,één en al droefenis!
De kerk potdicht voor de toerist?
Deuren voor goed gesloten?
De hoekhuizen,afgebroken!
De natuur die gretig zijn plaats inneemt!
Mensen lopen er droevig rond!
Op sommige huizen,
niet aanraken,wij wonen hier nog!
Wij verblijven hier nog!
Zwervers die huizen in en uitlopen!
Als in processie lopen de bezoekers,
naar de Dijk,het water en de schepen bewonderen.
In en rond de molen draait nog alles op volle toeren!
Met hun contract van nog zes jaar,
zegt een Dame kunnen ze nog rustig verder werken!
Hier in de molen op de Dijk,is het rustig vertoeven.
Achter een Dame Blanche zie je elkaar niet zitten,m...,lekker!
Verder doet de omgeving,mij denken aan het verval van Oradour!
Inderdaad de natuur doet hier flink haar werk.
Langzaam maar zeker,alles in verval!
Op dertig september “Het Laatste avondmaal”
Iedereen brengt zijn box, eten en drank mee!
Tafeltje en stoeltje aangeraden!
Eten en drinken,met zijn allen samen!
Een ganse bedoening gaat dat worden!
Er worden volgens de kunstschilderes,
uit het Rubenshuis,10.000 mensen verwacht!
Inderdaad,Hier wordt op alle gebied,
Internationale geschiedenis geschreven.
En de vlaggen blijven wapperen aan hun stok,
en de wind blaast hier harder dan elders.
En het leven gaat hier verder,op zijn manier!
Alleen de vogels leven hier verder ongestoord!
Wordt dit het definitieve einde?Afscheid?van,
Doel? |
|
| |
Categorie : Proza
| Geplaatst door : lidy |  Reacties[0] |  Trackbacks [0] |
|
|
| 16 Aug 2009 04:01:35 am |
| Ode aan Rosalie.(07-08-09) |
|
|
Rosalie je bent een wolk van een baby.
Als tweede kindje,net geboren!
Een één en al groot wonder.
Nu,nog zo klein,en,toch,
zal je binnenkort,
reeds een peuter zijn!
Je zal leren praten,lopen kind en
volwassen zijn,in een wereld van liefde
raadsels zorgen en pijn.
Je ouders zullen steeds zorgen,
voor je toekomst van morgen,
veilig en geborgen.
Met de mantel der liefde
zullen ze je omringen,
Omdat jij altijd blij en gelukkig zou zijn. |
|
| |
Categorie : Gedichten
| Geplaatst door : lidy | Reacties[0] | Trackbacks [0] |
|
| |
| 1 |
|
|
